شاید از نظر والدین کمرو و ساکت بودن صفت خوبی باشد، اما در حقیقت کم رو بودن اصلا خوب نیست؛ چرا که این دانش آموزان نمیتوانند از حق و حقوق خود دفاع کرده و اهداف و آرزوهای خود را دنبال کنند.یکی از مهمترین مسائلی که در کمرویی دانش آموزان در مدارس نقش مستقیم دارد نحوه ارتباط معلم با دانش آموز است. معلمانی که از روشهای تدریس سقراطی و معلم محور استفاده میکنند باعث میشوند تا کم رویی در دانش آموزان تقویت شود.: این معلمان با کنترل گریهای خود اجازه نمیدهند دانش آموزان خجالتی وارد چرخه آموزش شوند و شهامت پایین دانش آموزان سکوت آنها را در کلاس بیشتر کرده و البته آینده آنها را نیز با خطر مواجه میکند. ملعمها با تغییر شیوه تدریس خود از معلم محوری به یادگیری مشارکتی و اکتشافی میتوانند دانش آموزان خجالتی را به چالش بکشانند تا آنها با مشارکت در گروهها روابط اجتماعی آنها تقویت شود. البته تغییر سبک تکلیف از نوشتار به کاردستی نیز یکی از راهکارهای کاهش کم روئی در دانش آموزان است.اصلاح روابط بین زوجین در کنار آموزش مهارتهای فرزند پروری کمک شایانی به بهبود وضعیت دانش آموزان خجالتی میکند.خود کنترلی در این نوع دانش آموزان بسیار کم است؛ یعنی دانش آموزان کم رو در برخود با مسائل به جای حل آن، راههای دیگری نظیر گریه کردن و قهر کردن را انتخاب میکنند.والدین باید به فرزندان خود فرصت این را بدهند تا دانش آموزان به تنهایی با مشکلات و مسائل برخورد کنند و عواقب کار خود را بپذیرند.بهتر است دانش آموزان کمرو برای گرفتن انگیزه تشویق شده یا با پیامهای منطقی تنبیه شوند.
دانش ,آموزان ,آنها ,معلم ,خجالتی ,دانش آموزان ,آموزان خجالتی ,دانش آموزان خجالتی منبع
درباره این سایت